Święcenia kapłańskie

W sobotę, 16 czerwca 2012 r. w katedrze siedleckiej
z rąk Biskupa Siedleckiego Zbigniewa Kiernikowskiego
8 diakonów otrzymało święcenia prezbiteratu.




Nowych kapłanów do święceń przygotowywała sześcioletnia formacja seminaryjna.
Bezpośrednim przygotowaniem były tygodniowe rekolekcje,
prowadzone przez ks. Krzysztofa Domańskiego -
ojca duchownego WSD, które odbywały się w sanktuarium Maryjnym w Loretto.

Jako wspólnota Kościoła szczególnie jesteśmy wezwani
do modlitwy za nowo wyświęconych kapłanów, a także za tych,
którzy posługują w naszych miejscowościach i parafiach.
Prośmy, aby byli czytelnym znakiem ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa.

Na uroczystej Mszy św., którą razem z Pasterzem Kościoła Siedleckiego
koncelebrowali ks. dr Andrzej Oworuszko – rektor WSD oraz
ks. Krzysztof Domański – ojciec duchowny, zgromadzili się rodzice,
krewni, przyjaciele, proboszczowie z poszczególnych parafii
kandydatów do święceń, osoby życia konsekrowanego,
alumni oraz wszyscy ci, którzy trudzili się nad formacją przyszłych duszpasterzy.




Nowo wyświęceni kapłani to:

• Paweł Bilski - par. Wniebowzięcia NMP w Kocku;
• Ireneusz Juśkiewicz - par. Św. Praksedy w Dokudowie;
• Radosław Piotrowski - par. Podwyższenia Krzyża Świętego w Łukowie;
• Marek Strzeżysz - par. Św. Bartłomieja i Andrzeja w Osiecku;
• Grzegorz Suwała - par. Zmartwychwstania Pańskiego w Kopytowie;
• Łukasz Wardak - par. Św. Marii Magdaleny w Tuchowiczu;
• Marek Weresa - par. Bł. Honorata w Białej Podlaskiej;
• Krzysztof Zawadzki - par. Św. Bartłomieja Apostoła w Paprotni.

W homilii Ksiądz Biskup zwrócił uwagę na służebny wymiar kapłaństwa. – W psalmie responsoryjnym śpiewaliśmy: „Całemu światu głoście Ewangelię” – to będzie dla was, drodzy prezbiterzy, głównym zadaniem. (..) - Drodzy moi: Pawle, Ireneuszu, Radosławie, Marku, Grzegorzu, Łukaszu, Marku, Krzysztofie - oddajcie siebie. Im bardziej obumrzesz, tym większy będzie plon. Owoc działania pasterskiego, to nie twoje zdolności, ale sposób i miara w jakiej się oddasz. Już teraz tak ustaw swoje życie, pragnienia i plany, a nie będziesz niczego się bał. Będziesz głosił Ewangelię i sprawował sakramenty w sposób czysty, to znaczy bezinteresowny. Nie będziesz tylko funkcjonariuszem w Kościele, a jest to naglący problem i wyzwanie w Kościele. (...) Drodzy rodzice, przyjaciele, krewni i wychowawcy – wy też musicie zrozumieć, że też tracicie obecnych tutaj synów. Ale nie jest to bezsensowne, gdyż jest to najlepsza inwestycja dla was. Oddajecie tych synów, żeby w nich objawi się moc Boża dla zbawienia drugiego człowieka. To jest największa wielkoduszność oddać kogoś. (...) Życzę więc wam drodzy młodzi i pełni entuzjazmu dobrej woli, abyście weszli bez zastrzeżeń i złączyli się z Jezusem Chrystusem. Stawajcie się z dnia na dzień jako przeznaczeni do Ewangelii i dlatego głoszący Ewangelię, sprawujący sakramenty nie tylko jako urząd, ale jako znak własnego oddania się Chrystusowi w Kościele. Wtedy zobaczycie, że to jest największe szczęście. I będą za was dziękować, a wy będziecie błogosławieństwem – dodał na zakończenie Biskup Kiernikowski.

Po homilii każdy z kandydatów podchodził do Księdza Biskupa
i swoje złożone ręce wkładał w ręce Pasterza Diecezji
przyrzekając jednocześnie cześć i posłuszeństwo Biskupowi oraz jego następcom.

Modlitwą litanii do Wszystkich Świętych zgromadzony lud
błagał o łaskę Bożą dla kandydatów do kapłaństwa.
Podczas tej modlitwy wybrani padali na twarz. Jest to tzw. prostracja -
padnięcie na ziemię całym ciałem, tak by czołem dotykać posadzki.
Ten prastary gest jest uznaniem własnej niemocy i słabości,
wyrazem ducha pokuty, ale też adoracji, czci i prośby.
Oznacza, że kapłani całkowicie oddają się do dyspozycji Bogu.

Najważniejszy obrzęd święceń dokonał się bez słów.
Biskup w milczeniu kładł ręce na głowie każdego z diakonów
i w ciszy zwracał się do Ducha Świętego, by ich napełnił,
przemienił, uzdolnił do wykonywania zadań kapłańskich.
Za Księdzem Biskupem na głowę każdego kandydata w milczeniu nakładali ręce
wszyscy obecni w katedrze kapłani.
Za pomocą tego znaku nowi prezbiterzy zostali przyjęci
do wspólnoty kapłańskiej Kościoła lokalnego (diecezji).
Przez nałożenie rąk biskupa i modlitwę święceń został udzielony kandydatom
dar Ducha Świętego do pełnienia posługi prezbitera oraz przekazanie władzy kapłańskiej.

Po tym obrzędzie neoprezbiterzy włożyli na siebie szaty liturgiczne - stułę i ornat,
jakich kapłan używa do celebracji Eucharystii.

Każdy neoprezbiter podchodził do Księdza Biskupa
a ten namaszczał jego dłonie olejem krzyżma.
Po namaszczeniu Ksiądz Biskup wręczał każdemu patenę z hostią
i kielich z winem na znak uczestnictwa w kapłaństwie Chrystusa
oraz przekazywał pocałunek pokoju - na znak przyjaźni i miłości,
otwartości przyjęcia nowych kapłanów do grona prezbiterów.

Po Mszy św. przedstawiciele naszej parafii
złożyli ks. Markowi najserdeczniejsze życzenia.






Po zakończonej liturgii nowo wyświęceni kapłani wraz z rodzicami
udali się na agapę do Wyższego Seminarium Duchownego
w Nowym Opolu koło Siedlec.