Szafarze Eucharystii

W Polsce godność taka ustanawiana jest od 1990 r., a możliwość taką wprowadził Sobór Watykański II.

Nadzwyczajni szafarze Eucharystii to osoby świeckie, uprawnione do udzielania Komunii świętej. Najczęściej z posługą taką udają się do chorych, ale w razie potrzeby mogą udzielać Komunii świętej także w kościele – np. podczas większych uroczystości parafialnych czy niedzielnych Mszy Świętych. Nie chodzi jednak o to, aby wyręczać księży podczas Mszy Świętej czy ich zastępować. Szafarze są nadzwyczajnymi pomocnikami, którzy wspierają kapłanów w tej posłudze.

Szafarzy mianuje biskup diecezjalny po specjalnym kursie przygotowawczym. Nadzwyczajnymi szafarzami Komunii Świętej mogą być mężczyźni w wieku od 35 lat.

Wymagana jest od nich dojrzałość w wierze:

• zdrowa pobożność eucharystyczna i intensywne życie sakramentalne,
• wzorowe życie moralne,
• aktywne uczestniczenie w życiu parafialnym,
• poważanie wśród duchowieństwa i wiernych,
• sprawność fizyczna i psychiczna,
• otwarta i służebna postawa wobec drugich,