Roraty 2015

Kiedy ranne wstają zorze....

Czekając na przyjście Jezusa, pamiętajmy, że nie jesteśmy sami. Na adwentowej drodze towarzyszy nam Matka Boża, z którą warto zjednoczyć się we wspólnym oczekiwaniu. Okazją ku temu są roraty.
Roratami nazywamy Mszę św. ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawianą w Adwencie wczesnym rankiem. Mimo że celebrowana jest przed świtem, ciągle gromadzi rzesze wiernych. Jej nazwa pochodzi od pierwszych słów łacińskiej pieśni na wejście „Rorate coeli” („Niebiosa, spuśćcie rosę...”).
Podczas rorat na ołtarzu zapalana jest dodatkowa wysoka świeca - specjalnie udekorowana zielenią i przewiązana białą lub niebieska wstążką. Roratka symbolizuje Maryję, która jak jutrzenka zapowiada przyjście Jezusa - Prawdziwej i Wiecznej Światłości. W liturgii Adwentu obowiązuje fioletowy kolor szat liturgicznych, roraty stanowią wyjątek; kapłan celebrujący tę poranną Mszę św. ubrany jest w biały ornat.

Uświęcone tradycją

Roraty na stałe wpisały się w polską tradycję. Ĺšródła podają, że odprawiano je już w XIII w. Na nasz grunt zaszczepiła je prawdopodobnie bł. Kinga z Węgier. W roratach brali udział wszyscy, bez względu na stan, z którego się wywodzili. Uczestniczyli w nich także królowie i ich rodziny. Na poranne adwentowe Msze św. udawali się m.in. Zygmunt Stary, Zygmunt August, królowa Bona, Anna Jagiellonka i Marysieńka Sobieska. Z książki wydanej w 1739 r. dowiadujemy się, iż przed rozpoczęciem rorat zapalone świece przynosili do ołtarza przedstawiciele wszystkich siedmiu stanów, a więc król, prymas, senator, szlachcic, żołnierz, kupiec i kmieć. Wręczali je kapłanowi, mówiąc: „Jestem gotowy na sąd Boży”. Obrzęd przypominał, że Adwent jest oczekiwaniem także na ostateczne przyjście Jezusa.

Światło

Nieodłącznym elementem rorat są lampiony. Miały one zarówno znaczenie symboliczne, jak i praktyczne. W tych porannych Mszach chętnie uczestniczą dzieci, które przychodząc do kościoła, zabierają ze sobą kolorowe lampiony przygotowane pod okiem rodziców. Wykonane są one z kartonu i mają formę zamkniętego czworoboku. Ich ścianki, podklejone wewnątrz kolorową bibułą, przypominają witraże z biblijnymi scenami lub symbolami chrześcijańskimi. Wewnątrz każdego lampionu umieszczona jest świeca, którą należy zapalić na początku Mszy św. Eucharystię poprzedza procesja, dzieci z lampionami w rękach, pod przewodnictwem celebransa, wychodzą z kruchty kościoła i podchodzą do ołtarza. Msza rozpoczyna się przy zgaszonym świetle. Kościół rozświetlają tylko płomienie świec i lampiony. Wszystkie światła zapala się dopiero podczas hymnu „Chwała na wysokości”. Lampiony i świece symbolizują czuwanie (przypominają nam przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych) oraz radość z bliskiego przyjścia Jezusa. Dawniej, idąc na roraty, lampionami oświetlano sobie drogę.

Nie śpij!

Roraty mają w sobie niezwykłą moc i wiele uroku. Wspólne uwielbianie Maryi zbliża nas do Boga i do siebie. Nasze oczekiwanie na narodziny Jezusa nabiera wtedy innego wymiaru. Oddając cześć Niepokalanej, lepiej przygotowujemy się na przyjście Pana.
Matka Boża stała się zapowiedzią i początkiem naszego Zbawienia. Wsłuchując się w czytania z księgi Izajasza, dostrzegamy, iż zapowiadali Ją prorocy. Jej rola w planie Boskim była i jest wielka, chrześcijaństwo nie może bez Niej istnieć. „Fiat” Maryi odmieniło na zawsze losy świata. Roraty są formą uczczenia Panny Najświętszej, ale także podziękowaniem za Jej miłość i wstawiennictwo.
Pora celebrowania tej wspaniałej Mszy także nie pozostaje bez znaczenia. Przychodząc o świcie do kościoła, czcimy Ją jako Gwiazdę Zaranną i Jutrzenkę Zbawienia. Warto więc wstać trochę wcześniej niż zwykle i przy blasku księżyca udać się do świątyni. Nie tłumacz się i nie wymawiaj, bo nie warto. Przychodząc na roraty, doświadczysz wielkiej radości i pokoju, których nikt ci nie odbierze. Zaśpiewaj z wiarą: „Niebiosa rosę spuśćcie nam z góry, Sprawiedliwego wylejcie chmury...”.