„Nigdym ja ciebie, ludu, nie rzuci??a. 
Nigdym od ciebie nie odjÄ???a lica.
Jam po dawnemu, moc twoja i si??a, Bogurodzica!” -
tak pisa??a w okresie niewoli Maria Konopnicka do Polaków,
aby ich podtrzymaÄ? na duchu.
Ko??ció?? w Polsce obchodzi 3 maja
uroczysto??Ä? Naj??wiÄ?tszej Maryi Panny Królowej Polski,
g??ównej Patronki Ko??cio??a i Ojczyzny.

 RozpoczÄ??? siÄ? maj - miesiÄ?c maryjny. Przy wzniesionych krzy??ach, przydro??nych figurkach, w ko??cio??ach i kaplicach, wieczorami rozbrzmiewa przepiÄ?kna litania loreta??ska, w której czcimy Naj??wiÄ?tszÄ? MaryjÄ? PannÄ?. W??ród wielu imion, jakie pokolenia Polaków nada??y Bogurodzicy, jest i to imiÄ?: Królowa Polski.

W??a??nie dzi?? - 3 Maja - oddajemy chwa??Ä? Maryi, Królowej Polski. Ko??ció?? przywo??ujÄ?c dzieje naszego narodu, przypomina nam, ??e ??ycie duchowe naszej Ojczyzny mocno zwiÄ?za??o siÄ? z kultem Bogurodzicy. ??wiadectwem wro??niÄ?cia Maryi w nasz naród jest nie tylko liturgia ko??cielna, niezliczona liczba pie??ni religijnych, pobo??no??Ä? ludu, ale tak??e pomniki kultury polskiej w literaturze, architekturze, malarstwie, oraz wydarzenia historyczne o randze politycznej i narodowej. W??ród nich by?? niezwykle podnios??y moment z czasów szwedzkiego najazdu, kiedy to 1 kwietnia 1656 r. w katedrze lwowskiej król Jan Kazimierz uroczystym aktem odda?? kraj pod opiekÄ? Matki Bo??ej, obierajÄ?c JÄ? KrólowÄ? Polski. Papie??, ??w. Pius X, nawiÄ?zujÄ?c do tego tak wymownego faktu, i majÄ?c na uwadze ??ywÄ? wiarÄ? polskiego narodu, przenikniÄ?tÄ? kultem maryjnym, ustanowi?? dla archidiecezji lwowskiej ??wiÄ?to Królowej Polski. Natomiast jego nastÄ?pca, Pius XI, w r. 1924 rozszerzy?? je na ca??Ä? PolskÄ?. Wreszcie Jan XXIII og??osi?? N.M.P. KrólowÄ? Polski g??ównÄ? patronkÄ? kraju razem ze ??w. Stanis??awem i ??w. Wojciechem.

Dzisiejsze ??wiÄ?to jest wiÄ?c ??wiadectwem wiary naszych przodków, którzy nie wstydzili siÄ? i nie wahali siÄ? swoich losów, trudnych zmaga?? i walki o niepodleg??o??Ä? w czasach niewoli, powsta??, wojen, okupacji, a tak??e swoich nadziei osobistych i narodowych powierzaÄ? Maryi, Królowej Polski. Ale dzisiejsza uroczysto??Ä? jest tak??e okazjÄ?, aby równie?? nasze, tego pokolenia Polaków sprawy osobiste, rodzinne i narodowe nie baÄ? siÄ? i nie obawiaÄ? siÄ? powierzyÄ? naszej najlepszej Matce i Królowej.

Liturgia s??owa przywo??a??a nam biblijnÄ? scenÄ? z Golgoty. Us??yszeli??my s??owa wypowiedziane w tak dramatycznym momencie, z krzy??a: „Niewiasto, oto syn Twój...oto Matka twoja". KonajÄ?cy Jezus ukochanej swej Matce oddaje umi??owanego ucznia, a uczniowi - MatkÄ?. Tradycja Ko??cio??a poczÄ?wszy od Orygenesa, a wiÄ?c ju?? od III w., w scenie tej widzi g??Ä?bszy sens. Wed??ug tej rozpowszechnionej interpretacji Jan reprezentowa?? pod krzy??em ca??Ä? ludzko??Ä?. Tym samym Maryja sta??a siÄ? MatkÄ? wszystkich wierzÄ?cych.

„Oto Matka twoja". Jak??e tych Jezusowych s??ów nie odnie??Ä? do nas, synów i córek tego narodu, którego losy tak bardzo naznaczone cierpieniem by??y zawsze powierzane Matce Chrystusa. Maryja, jak niegdy?? sta??a pod krzy??em swego umi??owanego Syna, z sercem pe??nym matczynego bólu, tak te?? towarzyszy??a i nam, w ciÄ?gu dziejów naszej Ojczyzny, stojÄ?c pe??na wspó??czucia i zatroskania pod naszymi dziejowymi krzy??ami wojen, zaborów, niewoli i wszelkich upokorze?? i cierpie?? z powodu wyznawania wiary. Maryja staje i dzi?? pod krzy??em ka??dego z nas, ilekroÄ? dotyka nas cierpienie. A s??owa Jej Syna tym bardziej stajÄ? siÄ? aktualne i bliskie: „Oto Matka twoja". Nie bój siÄ? wziÄ?Ä? Jej do siebie, do swego domu, do swojej rodziny. Ona rozumie nasze problemy, wszak dok??adnie podzieli??a nasz los. To w??a??nie scena z Golgoty o??miela nas i zachÄ?ca, aby??my nasze trudne sprawy osobiste i wspólne powierzyli Maryi - Królowej Polski.

W czym tkwi podstawa naszego maryjnego zawierzenia, powierzanych Bogurodzicy naszych nadziei? Z jednej strony Maryja stojÄ?c pod krzy??em dobrze zna wagÄ? cierpienia i mo??e nam pomóc odkryÄ? prawdziwy sens naszych krzy??owych dróg. Z drugiej strony, trzeba pamiÄ?taÄ?, ??e Matka bolesna nie zamyka nas w granicach naszych, ludzkich bólów. Jako jutrzenka nowego ??ycia, która uczestniczy ju?? w nowej rzeczywisto??ci, przypomina nam, ??e w ostatecznym rozrachunku z??o zostanie przezwyciÄ???one, z cierpienia zrodzi siÄ? nowe ??ycie, a krzy??, jak pisa?? Norwid, stanie siÄ? bramÄ?. BramÄ?, za którÄ? nie ma ju?? ??ez, cierpie??, ale jest nowe niebo i nowa ziemia. O tym pisze ??w. Jan w Apokalipsie. Widzi on niebo otwarte i NiewiastÄ? w chwale, i s??yszy g??os mówiÄ?cy: „Teraz nasta??o zbawienie, potÄ?ga i królowanie Boga naszego i w??adza Jego Pomaza??ca".

ks. Zbigniew Za??Ä?cki